Een gids voor… smartphones en de geestelijke gezondheid van tieners
In deze Guide To worden enkele onderzoeken, meningen en inzichten besproken over de manier waarop mobiele telefoons een negatieve invloed kunnen hebben op de geestelijke gezondheid van tieners.
Toen ik onlangs mijn plaatselijke koffietentje binnenliep, zag ik een groep tieners rond een tafel zitten. Terwijl ze van hun frappes en bubble tea dronken, viel me iets ongewoons op. In plaats van te kletsen over vrienden, verliefdheden en schoolwerk, staarden ze naar hun telefoons en veegden ze in stilte.
Tieners van vandaag hebben nog nooit een wereld zonder mobiele telefoons gekend. Het idee om antwoorden op brandende vragen te zoeken op de pagina’s van een stoffige encyclopedie, of te wachten tot een bibliotheekboek wordt uitgeleend, zal hen volkomen vreemd lijken. In ons informatietijdperk zijn scholing, hobby’s en sociale contacten allemaal gedigitaliseerd. Hoewel dit onze kinderen veel meer toegang geeft tot positieve educatieve hulpmiddelen wanneer ze die nodig hebben, opent het ook een hele nieuwe wereld om in te navigeren. Die wereld kan soms in conflict lijken met de manier waarop mensen van nature geprogrammeerd lijken te zijn om met elkaar om te gaan.
Het antwoord op de vraag ‘maken mobiele telefoons tieners depressief’ is niet noodzakelijk eenvoudig. We bekijken enkele argumenten voor en tegen deze hypothese en bieden inzichten om een gezonde relatie tussen uw tiener en zijn cel te bevorderen.
De smartphones van vandaag zijn geoptimaliseerd voor gebruiksgemak – zozeer zelfs dat ik getuige ben geweest van hoe mijn 10 maanden oude baby mijn iPhone van de grond pakte en instinctief leek te weten hoe ze haar vingertoppen moest gebruiken om hem tot leven te brengen. De felgekleurde apps, graphics en intuïtieve werking dragen bij aan de aantrekkingskracht van de smartphone. Het is deze ‘verslaving’ die veel discussie veroorzaakt op het gebied van psychologisch en medisch onderzoek.
Naarmate de technologie evolueert en we steeds afhankelijker worden van het hebben van een mobiele telefoon voor onze dagelijkse werkzaamheden, is het onrealistisch om van onze jonge mensen te verwachten dat ze geen mobiele telefoon willen of nodig hebben. Alles, van onze gezondheidszorggegevens, bankzaken en zelfs de controles van huishoudelijke nutsvoorzieningen, wordt in onze zak bewaard. Er zijn geen tekenen dat deze digitalisering de verstrengeling in ons dagelijks leven zal doorbreken.
Volgens het Pew Research Center bezit 81% van de Amerikanen een smartphone. Naast deze opkomst is er een nieuw vocabulaire ontstaan om het opkomende gedrag van mobiele telefoons te definiëren. ‘Nomofobie’ – de angst om zonder je telefoon te gaan’ en ‘fantoomtrillingen’ – het gevoel dat je telefoon je waarschuwt terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is, zijn slechts twee voorbeelden.
Als ouder of voogd van een jongere is hun welzijn uw topprioriteit. Dit geldt voor de lichamelijke gezondheid en voor de dingen die we niet kunnen zien: hun emoties.
Kunnen mobiele telefoons depressies veroorzaken?
Het is zeker geen troost voor de ouders van vandaag om te weten dat het aantal depressies onder tieners toeneemt. Veel onderzoekers en sociale commentatoren geloven dat we met onze jongeren midden in een geestelijke gezondheidscrisis zitten. En het probleem lijkt erger te zijn bij meisjes.
Het aantal depressies stijgt over de hele linie. Volgens het Pew Research Center meldde 13% van de Amerikaanse tieners het afgelopen jaar (2017) een depressieve episode. En extra figuren laten zien dat de zelfmoordcijfers onder adolescente meisjes sinds 2007 zijn verdubbeld. In 2015 werden drie keer zoveel 10- tot 14-jarige meisjes vanwege zelfbeschadiging opgenomen in de Amerikaanse eerstehulpafdelingen dan in 2010.
Het is moeilijk om één specifieke reden aan te wijzen waarom het aantal depressies onder onze jongeren in alarmerend tempo blijft stijgen. Voor veel onderzoekers en commentatoren kan de timing tussen de piek in deze rapporten en de introductie van de smartphone niet worden genegeerd.
Het is de culturele, technologische verschuiving waarin jonge mensen geboren na 1995 nooit een leven zonder mobiele telefoons hebben gekend, en die volgens velen een belangrijke factor is die bijdraagt aan de verontrustende veranderingen in het mentale en emotionele welzijn van tieners van vandaag.
Jean M. Twenge, hoogleraar psychologie aan de San Diego State University, de expert die de term ‘iGen’ bedacht, publiceerde in 2017 haar beruchte provocerende boekuittreksel in The Atlantic. Twenge getuigt dat uit onderzoek blijkt dat tieners in alle sociale, economische en etnische achtergronden rapporteren vaker symptomen van depressie, naarmate ze meer tijd aan hun telefoon besteden.
Het zorgde voor een schokkende lectuur. Tieners die meer dan drie uur per dag op sociale media doorbrengen, hebben 35% meer kans op een risicofactor voor zelfmoord. En hoe meer tieners Facebook gebruikten, hoe ongelukkiger ze zeiden dat ze waren.
Als het om gevoelens van eenzaamheid gaat, zijn de tienerrapporten in 2013 enorm gestegen en zijn de cijfers jaar na jaar blijven stijgen. Omgekeerd ontdekte Twenge dat de tieners die hobby’s en sociale routines in het echte leven hadden en meer tijd met vrienden en familie buiten hun mobiele telefoon doorbrachten, deze eenzaamheidsfactoren veel minder vaak rapporteerden.
Hoe kunnen mobiele telefoons de geestelijke gezondheid beïnvloeden?
De jury is uit over deze specifieke vraag, omdat veel onderzoekers beweren dat een causaal verband tussen de twee factoren niet is onderzocht. Het is niet de mobiele telefoon of de mobiele telefoon zelf die depressie bij jongeren veroorzaakt, maar mogelijk de sociale gevolgen en de impact die de tijd die wordt besteed aan het gebruik van een apparaat kan veroorzaken. Laten we eens dieper kijken naar wat we daarmee bedoelen.
Anonieme communicatie en ‘toetsenbordkrijgers’
Hoewel moderne technologie en digitale communicatie voor ons allemaal een wereld van mogelijkheden hebben geopend, hebben ze ook aanleiding gegeven tot minder positief gedrag, trends en sociale interacties. Neem bijvoorbeeld trollen. Deze anonieme sociale commentatoren lokken haat, boosheid en agressie uit achter de relatieve veiligheid van hun schermen. Het is deze ‘gezichtsloosheid’ die gebruikers in staat stelt dingen te zeggen – en te doen – die ze normaal gesproken niet zouden doen ‘IRL’.
Je bent misschien bekend met het acroniem ‘FOMO’ – Fear of Missing Out’ – het is een fenomeen dat pas de afgelopen jaren is gedefinieerd en een van de belangrijkste factoren lijkt te zijn die aanleiding geeft tot meldingen van ongelukkigheid, vooral bij jonge meisjes.
Het verheerlijken van onze sociale interacties kan bijdragen aan de uitsluiting van anderen, en psychologen zijn van mening dat meisjes dit subtiel agressieve gedrag vertonen als ze anderen pesten. Kijken hoe vrienden zonder hen rondhangen, is een van de belangrijkste dingen waar tienermeisjes zich bewust van zijn wanneer ze hun eigen humeur koppelen aan hun gebruik van sociale media.
“Vergelijking is de dief van vreugde”
Dat zegt de populaire positieve mantra. Door zoveel tijd op sociale media door te brengen, wordt een venster geopend op de levens van anderen waar we normaal gesproken niet van op de hoogte zouden zijn. Het stelt mensen ook in staat een bepaalde versie van zichzelf te beheren en te beheren, zodat anderen deze kunnen zien. Het is deze ‘vergelijkingsfactor’ die volgens veel mensen bijdraagt aan negatieve en onrealistische levensverwachtingen van jonge mensen. Uit Facebook’s eigen onderzoek blijkt dat dit waar is.
Tot een jaar geleden was Frances Haughen een onbekende medewerker van Facebook (of Meta zoals het nu heet). Haughen werkte achter de schermen als datastrateeg. Ze staat nu wereldwijd bekend als de klokkenluider die het nieuws opende dat het platform wist dat zijn producten, vooral Instagram, de gezondheid van jonge meisjes schaadden.
‘We maken het lichaamsbeeld van jonge meisjes slechter’ en ‘Tweeëndertig procent van de tienermeisjes zei dat wanneer ze zich slecht voelden over hun lichaam, Instagram hen een slechter gevoel gaf’, zijn slechts twee voorbeelden van onderzoeksverklaringen uit interne presentaties bij de bedrijf. Het bedrijf was volledig op de hoogte van hun eigen vernietigende onderzoek, maar deed niets om in te gaan op hun eigen inzichten dat het socialemediakanaal een negatief effect had op het zelfrespect van jonge vrouwen.
Filters, photoshoppen en geheime sponsoring en advertenties dragen allemaal bij aan een onrealistisch en vertekend wereldbeeld voor degenen die er regelmatig aan worden blootgesteld.
Een woordvoerder van de campagnegroep 5Rights Foundation, geciteerd in The Guardian, zei: “Het eigen onderzoek van Facebook is een verwoestende aanklacht tegen de onzorgvuldigheid waarmee Facebook, en de technologiesector in bredere zin, met kinderen omgaat.
“Uit hun streven naar winst stelen deze bedrijven de tijd, het zelfrespect en de geestelijke gezondheid van kinderen, en soms op tragische wijze hun leven… Dit is een volledig door mensen gemaakte wereld, grotendeels in particulier bezit, ontworpen om te optimaliseren voor commerciële doeleinden – dat hoeft niet wees zo. Het is tijd om eerst te optimaliseren voor de veiligheid, rechten en het welzijn van kinderen – en dan pas dan – voor de winst.”
Slaapgebrek en mobiele telefoons
Denk eens aan uw eigen mobiele telefoongewoonten. Bewaar jij hem naast het bed? Of misschien wel onder je kussen. Is dit het eerste waar je ‘s ochtends naar reikt? Smartphonegebruik is in verband gebracht met een verscheidenheid aan slechte slaapresultaten, en een gebrek aan goede slaap is een bekende risicofactor voor een slecht humeur.
Veel deskundigen zijn het erover eens dat negen uur de optimale hoeveelheid slaap is die tieners nodig hebben. Uit onderzoek is gebleken dat hoe meer tijd we besteden aan het gebruik van onze telefoons, hoe slechter onze slaapkwaliteit is. Het blauwe licht dat door mobiele apparaten wordt uitgezonden, houdt verband met verstoringen in de afgifte van het slaaphormoon melatonine. Er is ook gesuggereerd dat blootstelling aan blauw licht van invloed kan zijn op de REM-cyclus (diepe slaap) die we ervaren, en als we niet voldoende diepe slaap krijgen, wordt onze stemming beïnvloed.
Volgens Slaap.orgkan het blauwe licht dat door onze mobiele telefoons wordt uitgezonden een nog groter effect hebben op kinderen, die er gevoeliger voor zijn. Slaap is absoluut essentieel voor de gezonde ontwikkeling van kinderen van alle leeftijden. Daarom is het aan te raden om minimaal 20 minuten voordat we naar bed gaan welterusten te zeggen op onze mobiele telefoon.
Overdaad aan informatie
Met zoveel informatie binnen handbereik bestaat het risico van internetoverbelasting.
Binnen enkele seconden kan uw telefoon brandende vragen beantwoorden, u laten winkelen, videogames spelen, naar verhalen luisteren… het is veel. Uit onderzoek van datawetenschappers van ESRI UK blijkt dat een derde van ons zich gestrest voelt over de hoeveelheid data die we dagelijks tegenkomen. Dit kan ook voor kinderen gelden. De mobiele telefoon is niet langer slechts een apparaat om anderen te bellen, het is een persoonlijke assistent, computer en een vaartuig waarmee anderen te allen tijde contact met ons kunnen opnemen.
Deze constante verbinding kan voor volwassenen overweldigend zijn om mee om te gaan, en daarom is het niet onredelijk om aan te nemen dat kinderen zich gestrest en angstig voelen door het voortdurende gezelschap van hun mobiele telefoons.
Hoe weet ik of de mobiele telefoon van mijn tiener hem/haar depressief maakt?
Voordat we in paniek raken, al onze apparaten weggooien en proberen onze aangesloten tieners ervan te overtuigen hun mobiele telefoons weg te gooien, laten we even de tijd nemen om de alternatieven te overwegen.
Veel onderzoekers betwisten dat er eigenlijk geen causaal verband bestaat tussen depressie en smartphonegebruik, maar dat er wel correlaties zijn. Er zijn ook vragen over de manier waarop gegevens worden verzameld en gecategoriseerd. Het roept de vraag op: brengen depressieve tieners vaker meer tijd door op sociale media of veroorzaakt het doorbrengen van tijd op sociale media een depressie?
Onderzoeken die de ‘schermtijd’ bijhouden, kunnen ook onbetrouwbaar zijn, omdat de activiteiten die op schermen worden uitgevoerd zo breed zijn. De onderzoeken die zelfrapportagegegevens bevatten, kunnen ook met een korreltje zout worden genomen, omdat veel mensen er niet in slagen de tijd nauwkeurig te rapporteren.
Hoe u de tekenen kunt herkennen dat de mobiele telefoon van uw tiener zijn of haar geestelijke gezondheid beïnvloedt
Onderwijsconsulent Monique Hicks sprak met ouders over de volgende alarmsignalen waar u op moet letten bij het mobiele telefoongebruik van uw tiener:
- Constante dubbele screening en schakelen tussen apps, games en sociale platforms
- Een verandering in de stemming wanneer ze hun telefoon niet gebruiken – ongeduldig, prikkelbaar en rusteloos zijn
- Verstoringen in hun slaap
- Vrienden verliezen of meer uitdagingen hebben met hun sociale interacties
Eén of al deze gedragingen kunnen erop wijzen dat de relatie tussen uw tiener en zijn mobiele telefoon opnieuw moet worden ingesteld.
De bovenstaande signalen kunnen ook aanwijzingen zijn dat er iets niet klopt met het algehele mentale welzijn van uw tieners. Tienerdepressie is een ernstig en groeiend mondiaal probleem. Het is soms moeilijk voor ouders om ‘typisch’ tienergedrag te herkennen met ernstiger symptomen die op een depressie zouden kunnen duiden. Volgens de Mayo Clinic moeten ouders ook waakzaam zijn voor de volgende aanwijzingen dat er mogelijk iets niet goed gaat met de geestelijke gezondheid van hun kind:
- Verlies van energie of vermoeidheid
- Te veel of te weinig slapen
- Verminderde of verhoogde eetlust en gewichtstoename of -verlies
- Gebruik van alcohol of drugs
- Geen aandacht besteden aan hun persoonlijke hygiëne of uiterlijk
- Storend, boos gedrag
- Onverklaarbare lichaamspijnen, pijnen en klachten
- Zelf pijniging
- Gevoelens van zelfmoord of het maken van een zelfmoordplan
Als u een van de hierboven beschreven tekenen of symptomen opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met een zorgverlener.
Hoe je het mobiele telefoongebruik van tieners kunt modereren
De taak van het ouderschap lijkt jaar na jaar zwaarder te worden.
Omdat de technologie zich razendsnel ontwikkelt, is het gemakkelijk om je hulpeloos of achterop te voelen als het gaat om de activiteiten die je kind online uitvoert.
Wees niet bang. Er zijn enkele eenvoudige stappen die u kunt nemen om het mobieletelefoongebruik van uw tiener in de gaten te houden en uzelf en uw gezin in staat te stellen technologie op de meest positieve manier te gebruiken.
Word opgeleid
Het leven is druk, maar hoe meer je jezelf bewapent met kennis, hoe sterker je je voelt. Ontdek welke apps uw tiener regelmatig gebruikt en blijf op de hoogte van waar ze over gaan. Hoe bericht het nieuws over hen? Probeer ze zelf eens. Vertrouwen is van cruciaal belang bij het omgaan met digitale ontwikkelingen.
Moedig interacties in de echte wereld aan
Moedig de hobby’s en interesses aan die uw kind offline heeft. Onderzoek toont aan dat tieners meer positieve indicatoren voor geluk rapporteren als ze tijd doorbrengen in de ‘echte wereld’. Dus als ze interesse tonen in iets dat niet digitaal is, omarm het dan!
Familie tijd
Zorg ervoor dat u elke week een dagboekdatum bijhoudt met uw gezin, zonder telefoon. Het kan een spelletjesavond zijn, of een uitstapje naar het park of om andere familieleden te zien. Hoe meer u kunt doen om deze interacties in de echte wereld aan te moedigen, hoe beter dit is voor het sociale geluk van uw tiener.
Grenzen en grenzen
Je kunt een app zoals Kidslox gebruiken om de hoeveelheid tijd die tieners op hun apparaten gebruiken te controleren, verminderen en stoppen. Als het gaat om het gebruik ervan bij oudere kinderen, raden we altijd aan dit in samenwerking te doen en dat u open en eerlijk bent over waarom het belangrijk is om grenzen te stellen. Gebruik apps zoals Kidslox als iets positiefs, waarmee tieners zowel hun eigen gebruik als uw gemoedsrust kunnen beheren.
Wees emotioneel open
Sta ervoor open om met uw kinderen te praten over uw eigen emoties (uiteraard passend bij de leeftijd) en moedig kinderen van alle leeftijden aan om over hun gevoelens te praten. Als je dit niet gewend bent, ga dan langzaam te werk en creëer altijd een veilige ruimte waarin kinderen het gevoel krijgen dat ze kunnen delen. Als u ziet dat uw kind lange tijd alleen is, of minder open lijkt te staan voor praten dan normaal, overweeg dan om extra steun voor uw gezin te zoeken. Organisaties zoals www.youngminds.org.uk zijn het best geplaatst om te helpen.
